ความห่างเหิน....N.1

                                                          














บางที...การห่าง....ช่วยทำให้เรามองภาพนั้น
.....ชัดเจนขึ้น
มองเห็นรายละเอียดที่เคยมองข้าม...หรือตกหล่นไป                 ...................................................................
บางที...ความห่างเหินก็ช่วยทำให้เราเข้าใจ
..ว่าสุดท้าย...เราก็ไม่ได้มีความสำคัญกับใคร..........
......แล้วทำไม...................
ต้องยึดกับความรู้สึก............
..............................ผูกพัน

กาลเวลา...

      


ต้นไม้.............
...........หยัดยืน......เดียวดาย
สายลม.....พายุฝน......ผ่านมา..แล้วผ่านไป
เหลือแต่หยาดหยดน้ำ...ที่ล้อเล่นอยู่กับกิ่งก้าน..ใบ
ก่อนที่จะสลายหายไป...ตามกาลเวลา

web ร้าน

  

                              
                           www.hmongbag.com
                                    
                                  webฯ ของร้าน  นำเสนอสินค้าปักมือชาวเขา,ผ้าไหม,ผ้าพันคอ
                         ....นอกจากการนำเสนอสินค้าแล้ว ยังตั้งใจนำเสนอเรื่องราวชีวิต..ผ่านมุมมองของเรา
                         คนผลิตงานที่มองเห็นเรื่องราวชีวิต .....ของผู้คนผ่านผืนผ้านั้น
                         เพื่อ..การเรียนรู้ที่จะเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น
                        

...คน....กับการตัดสิน...คน

..........คุณตัดสินคนอื่นจากสิ่งไหน..........................
..........ความรู้
..........ฐานะ
..........ชาติตระกูล
..........จิตใจ
..........ปัญญา
............................................................................................................................
การตัดสินคนอื่น...เป็นเรื่องยากไปไหม
.....ทำไมคุณไม่ฟังเสียงจากหัวใจ และเริ่มเรียนรู้สิ่งที่อยู่รอบๆตัว

...เรื่องเดิมๆ

พยายามจะอยู่คนเดียว ....พยายามไม่สนใจ
พยายามไม่เป็นอะไร........ทำตัวเองให้แข็งแรง
แต่....ความรู้สึก  ก็ยัง..ยังเหมือนเดิม
ต่อให้ทุกอย่าง... ทุกอย่างจะเปลื่ยนไป
....ทำไมต้องเสียน้ำตา  อย่างง่ายดายให้กับเรื่องเดิมๆ
รู้สึก.........ไม่เข้าใจตัวเองสักที
บางทีไม่รู้ทำไม...ต้องเป็นคนที่อ่อนไหวทุกที
ร้องไห้.....กับเรื่องเดิมๆอย่างนี้
พยายามดูแลตัวเอง........ พยายามหลุดพ้นไป
พยายามจะทำยังไง ........ใจมันยังไม่แข็งพอ
กับ...ความรู้สึก..ที่ยัง..ยังเหมือนเดิม
ต่อให้ทุกอย่าง..ทุกอย่างจะเปลื่ยนไป
............................................................
............................................................

ร้องไห้ง่ายๆกับเรื่องเดิมๆ

ตะกอน

กลุ่มก้อน.....ฝุ่นละออง....

  ปลิว...ปลิว..ปลิว...

      .....ปลิว....ปลิว...

          ....ปลิว......

        ..... ...... ..... .....

        ....ตกค้างอยู่ในใจ

        .......ตกตะกอนอยู่ในวิญญาณ

ความรู้สึก

   เธอ..เคยรู้สึกท้อและหมดเรี่ยวแรงบ้างไหม
 ถ้าสิ่งที่ทำไปแทบไม่มีความหมาย หรือมีคุณค่ากับใครแม้แต่คนเดียว
ทั้งที่ใช้ความพยายามจนสุดกำลัง ใช้เรียวแรงและกำลังใจที่สู้บ่มเพาะขึ้นมา
สุดท้าย....ไม่ว่าจะใช้ถ้อยคำใดมันก็มีความหมายอยู่ืั้ที่..ไม่มีค่าเพียงพอ
...........................................................
                       ...........................................................
                        ฉัน....ใช่ฉันเป็นคนเข้มแข็ง
                       แต่หมดแรงและเหนื่อยล้าต่อการเดินทาง...
                       ..........................................................
                       ฉัน...อาจหลอกตัวเอง..ว่าฉันเข้มแข็ง
                       แค่หมดแรง..และเหนื่อยล้าต่อการเดินทาง
                       .........................................................