กาลครั้งหนึ่งความรัก

สายลม

ธรรมชาตืของสายลม

...ย่อมวน..เวียนวน

พัดวน...หมุนไป

พัดผ่าน.....ใครไป

ก็คงกลับ.......

พัดผ่าน.....ใครมา

ตากะยาย (ในพระจันทร์)

พรานล่อเนื้อ - Sumeth & The Punk

รัง....อุ่น

กี่ปี..ผ่านไป

ดวงใจของฉันร่ำเรียก

คิดคำนึงถึงช่วงเวลาเก่าๆ

ระหว่างเราที่ดำเนินควบคู่กันไป

ฉัน...เข้าใจ

ว่าทุกคนมีหน้าที่อันพึงกระทำ

มีภาระมากมายที่เกี่ยวข้องกับโลก

...มีความพึงพอใจ

และมีสิทธิเสรีภาพในการดำรงอยู่ของตนเอง

ฉันจึงไม่ได้ร้องขอ.....

ไม่ได้เรียกร้อง...ให้ใครเป็นอะไร

ไม่ได้ต้องการให้...หัวใจเราติดอยู่กับกรงขัง

ที่รังแต่จะกัดกร่อนจิตวิญญาณให้สูญสลายไป

....ฉันเลือกที่จะขอให้ดวงใจเราระลึกถึงกัน

.........ชื่นชมในความเป็นตัวตน

.........ศรัทธาต่อความคิด

ไว้วางใจในความเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบขึ้นเป็นเรา

ถึุงแม้.....ว่ารังของเราจะเหน็บหนา่ว

แต่ก็อ่อนโยนและละเมียดละไมต่อผู้ผ่านมาพักอาศัย

ให้หัวใจเราผูกติดอยู่กับสายใย

....ที่ผูกมิตรภาพของเราไว้ยาวนาน

ชื่นชม

การไขว่คว้า...ทำให้เราเจ็บปวด

.....เพิ่มเติมความเหนื่อยล้า..วิตกกังวล

การคาดหวัง...ทำให้หัวใจเรามืดมน

.....รู้สึกถึงความสับสน..วิ่งวนในหัวใจ

แต่เมื่อลอง...ลองวางหัวใจ

....มีความสุขสงบ...เพิ่มเติมพลังใจ

มองเห็นโลกอย่างเข้าใจ...........

ชื่นชมได้...แต่อย่าครอบครอง

ผ่าน

พระอาทิตย์.......สาดแสง

ดาวเดือน......เคลื่อนคล้อย

ผ่านเมฆลิบ....เลื่อนลอย

กาลผ่านคล้อย.....

...............ฤาผ่านฟ้า

ฟ้าเอย........ฟ้าผ่านฝัน

เมฆยิ้ม.........ยะยั่วพัวพัน

ยิ้มกริ่ม........แก้มจันทร์

จันทร์ผ่านฟ้า.....อาลัย

MV ลืม - แพรว คณิตกุล อัลบั้ม Herspective

เพื่อน แพรว คณิตกุล

ความผูกพันที่บอบบาง

ในความผูกพันที่บอบบาง

เราต่างซ่อนตัวอยู่ในโลกกำบัง

พยายามซ่อนเร้นความหวาดกลัว

.......ความผิดหวัง

ปกปิดเพื่อป้องกัน

..........หัวใจของตนเอง

ปัจจัยและหน้าที่

ความเกี่ยวข้องผูกพัน ระหว่างท้องฟ้า และมวลบุปผานานาพรรณ

คงค่า และดำรงไว้เสมอกันคือ สีสันของธรรมชาติ

ความแตกต่างระหว่างทั้งสองไซร์

.....คือปัจจัยและหน้าที่ ที่มีผลต่อการหมุนเวียนของสรรพสิ่ง

.........แล้วความเป็นจริง

จะหวังว่าให้ทั้งสองดำรง

คงคู่กันได้อย่างไร

เสแสร้ง

แท้จริงแล้ว..........

เราเพียงต้องการการยอมรับ

ต้องการใครสักคนหนึ่งที่เจือจางความเหงา

คอยแบ่งปันความห่วงใย และบาดแผลที่ลึกซึ้งในความทรงจำ

.......แต่เรากลับเสแสร้ง

เราหลอกตัวเองอยู่บ่อยครั้งว่าเราชอบที่จะอยู่เพียงลำพัง

เราหยัดยืน เข้มแข็ง มุ่งมั่น มีพลังในการดำเนินชีวิตอย่างเต็มที่

เรามีแรงกาย มีเปลวไฟแห่งความมุ่งมั่นมากมาย

แต่...แรงใจเรากลับหดหาย  พลังของความมุ่งมั่นแปรเปลื่ยน

เป็นความชิงชัง และหวาดระแวง

เราเจ็บปวด...แต่ก็ยากที่จะยอมรับ

เรากำลังต่อสู้....ทั้งที่หัวใจเริ่มจะอ่อนแรง

บางอารมณ์ของเรา...เริ่มทบทวนถึงความอาทรห่วงหาของใครต่อใคร

พยายามสร้างให้ตนเองมีเกราะกำบัง

ปากพล่ามถึงความผูกพันที่ไม่เห็นจะสร้างอะไรให้กับเรา

.....เรากำลังกลบเกลื่อนความเหงา

และต้องการคนเอาใจใส่

เรากำลังหวังว่าจะมีใคร............

......คิดถึงเราบ้างในยามค่ำคืน

ไผ่ลู่ลม

ไผ่อ้อเอียดเบียดสอด

ลมเพยพรอดทิวสนใหญ่

ใบไม้ลู่ลมลิ่วกิ่วใบ

ความงามคล้ายเสกสรรมา

ใบไม้สดสีสรรสวย

ดอกไม้งามด้วยสรรพ์สี

ความฝันเดินทอดน่องนาวี

ทิวานี้เหมันต์ร่ายมนต์

หนทางไกลกว้างกว่าที่รู้

ความทุกข์แอบซ่อนอยู่ในทุกที่

แม้เปลื่ยนเส้นทางผ่านบางที

ยังมีภาพซ้อนซ่อนในใจ

ดอกตะแบก

สีม่วงของดอกตะแบกเบิกบาน

...........ทักทายกับสายลมและแสงแดดอย่างเริงรื่น

สายฝนยามค่ำคืนอาบร่างกาย

......ให้ใบไม้ทุกใบ..และมวลกลีบดอกสดใส

ก่อนที่....ไอน้ำค้างจะจูบซับ

ร่ำลาราตรีกาลในค่ำคืนหนึ่ง